241.

Czas niech płynie poprzez nas

I znowu mogę powiedzieć, że świat się kręci w kółko:) Ten kapelusz, żakiet i buty miałam na sobie na swoim pierwszym spotkaniu z warszawskimi szafiarkami, ale... wyglądałam wtedy jak pożal się Boże, dlatego litościwie nie zalinkuję tego posta:p Dziś jest moim zdaniem dużo lepiej - no ale człowiek nie krowa, gust mu się zmienić może. Kapelusz był jakiś czas na wygnaniu, ale...po 1. dziadek oświadczył, że kapelusze już niemodne i on go nie chce, a po 2. mama oświeciła mnie jak się teraz nosi takie nakrycia głowy (bardziej z tyłu głowy). Tak więc w oczekiwaniu na przesyłkę z zamówioną czapką idealną noszę się teraz w kapeluszu.

Źródło pochodzenia: buty - chyba Ryłko, spodnie - Vero Moda, czarny żakiet i kamizelka - H&M, zegarek - targ staroci, kapelusz - C&A, szal - Bershka, torba - z Tunezji
Na koniec zostawiam Was z bardzo smutną, ale jednocześnie piękną piosenką. Jeśli chodzi o tekst - bardzo na czasie w kontekście najbliższych dni.

Raz Dwa Trzy - "Już"
Już nie powiesz "dobrych snów" twych słów w niebie nie potrzeba już bądź dniem nocą przy mnie bądź jak duch jak czarodziej dobrych snów czas niech płynie poprzez nas kto zgasł temu niepotrzebny czas głos twój ciepły ucichł głos już noc niebu nie potrzebna noc łzy nabiegły wyschną łzy więc wiesz w niebie nie potrzeba łez jeśli spotkasz tych których znałeś idź mieni się wśród gwiazd obietnicy blask graj aniele ciszy graj twych strun niechaj dotknie smutek mój weź na drogę dobrych chwil kto wie co tam w niebie dadzą ci jeśli spotkasz tych których znałeś idź mieni się wśród gwiazd obietnicy blask próg przekroczyć nieba próg byś mógł pukaj aż uchylą wrót śpij o wschodzie słońce drży już nic już nadchodzi chłodny świt